De wekker ging vanmorgen om 02:45 uur.

Na de ochtend rituelen en de laatste check of we alle benodigde papieren hadden zaten we op de taxi te wachten.

Precies om 04:00 uur stond hij er, om ons naar het station te brengen.

Er werd gewerkt aan het spoor en de treinen reden niet.

We werden met de bus naar Almere Centrum gebracht.

De reis verliep gelukkig voorspoedig en we konden op tijd inchecken op Schiphol.

Dat ging allemaal heel voorspoedig. We kregen een upgrade, we snapten er niets van, maar goed tegen luxe zitplaatsen zeggen we geen nee.

Het vliegtuig personeel was heel vriendelijk. We kregen champagne en pakket met deken, oogkapjes, oordopjes en headphones. Tegen de champagne zeiden wij natuurlijk nee.

We kwamen een half uur eerder dan gepland aan op Pearson International Airport in Toronto.

Na een vriendelijk gesprek met de douane die ons succes in Quebec wenste omdat wij geen enkel woordje Frans spreken, liepen we naar de bagageband. Onze koffers lagen er al.

Binnen een uur na landing stonden we buiten om op de shuttle bus te wachten, die ons naar ons hotel bracht.

We hebben een paar uurtjes geslapen. Aan de overkant van het hotel zat een Mc Donalds en besloten daar een hapje te eten.

Het is nu 16 graden en bewolkt. Niet ideale weer voor vakantie.

Het water en de cola smaken naar chloor, net zoals in Amerika.

Morgen zoeken wij een Walmart om boodschappen te doen. Een koelbox, drank(water, sapjes, cola-light, brood, bordjes, bekers en ander spul. Het is fijn om een voorraad eten en drinken in de auto te hebben. Oost Canada is vrij groot en niet dicht bevolkt. En voor ons vrij onbekend en je weet niet wat je onderweg tegenkomt.

Na wat tv gekeken te hebben en wat internet kruipen we in onze bedden. Morgen gaat de wekker om 06:00 uur.

Kingston – Gananoque – Sainte Eulalie (400km) 04 juni 2012

Na een continental ontbijt, toast met jam reden we naar het volgende overnachtingsplaatsje. Sainte-Eulalie.

Het weer valt enorm tegen. Het regent zachtjes en het is zwaar bewolkt.                                                                                                            We moesten langs Montreal rijden. We zaten een uur in de file. Het viel uiteindelijk wel mee, maar als je in een vreemd land bent, niet weet hoe medeweggebruikers zullen reageren dan knijpt het toch even. Er waren veel weg werkzaamheden en dat hield het verkeer ontzettend op.

Het was een dag waar we niet veel gezien hebben. Het was  meer een doorreis. Ruim op tijd komen we bij het Hotel aan. De manager sprak alle talen als het maar Frans was. Heel raar maar goed we zijn niet hier to judge. Bleek dat onze reservering niet door was gekomen. de vrouw van de manager kon in gebroken engels ons toch helpen. Omdat het niet hoog seizoen is kunnen wij nog kamer krijgen. Op het eerste gezicht niet een hotel die we zouden kiezen als we niet geboekt zouden hebben. het is best afgelegen. Beetje rommelig. Maar goed. Onze kamer was een verrassing.

We hebben wat uitgerust. en toen daar de dichtstbijzijnde dorp gereden en heel lekker gegeten in een klein restaurant.

Weer  vroeg naar bed.. Hebben we nodig na een reis van 400 km..