Morrobay – Monterey (163 mijl)

Na de ochtendrituelen vertrekken we op tijd. We hebben vakantie maar worden elke dag om 06:00 uur wakker. We zijn beiden erg energiek in de ochtend, maar na een intensieve 3,5 week zouden we het niet erg vinden om wat uit te slapen. Helaas gaat dat vandaag niet. Het is erg koud, zo koud dat we de kachel aanzetten. We eten wat brood en het laatste fruit.

Onze eerste stop is Cambria. Een klein dorpje, we stoppen er niet, maar het is wel erg fijn om er door heen te rijden. Hierna vervolgen we onze weg over de CA 1 N, deze weg loopt langs de kust van de Stille oceaan. Prachtige baaien. Mooi blauw water. Helaas is het erg mistig. De zon doet zijn best om te schijnen, maar dat lukt nog niet zo goed.

Volgens onze boek is het bezoeken van het Hearst Castle een must. Toch hebben we dit niet gedaan. We komen tot het Visitors centre, waar veel prularia uit Azie wordt verkocht voor mega bedragen, dat je er misselijk van wordt. Ook hadden we dit vooraf moeten boeken. Gezien de tijd die je kwijt bent met wachten ons niet goed uitkomt, gaan we verder. Jammer maar er is nog meer moois voor ons weggelegd.

Aan de overkant van het kasteel zien we een pier. We besluiten daar na toe te gaan. Het is erg mooi. Je ziet veel vogels, pelikanen die vis vangen. Je kunt van heel dichtbij zien hoe ze duiken in het water om vissen te vangen. Het is zo’n prachtig gebaar van de natuur. Op een bordje staat dat we ook zee-olifanten kunnen zien, iets verderop. Al gauw zien we het bordje staan. En ja hoor daar lagen best veel zee-olifanten te zonnen. Zo mooi, in hun eigen omgeving. We hebben ze in dierentuinen gezien, maar in hun eigen omgeving ziet A ze voor het eerst. B heeft ze tijdens zijn vorige reis ook gezien. Volgens het bordje bestaat deze kolonie uit 15.000 beesten. We zien er maar een stuk of 100. Ook zie je mannetjes vechten met elkaar.

De zon heeft de mist verdreven. Je ziet echt een prachtige kust. We rijden door een prachtige stuk Californie. In ons reisboek wordt deze weg (CA 1N) beschreven als “op sommige stukken heeft hij het effect van een op zijn kant gelegde achtbaan”. En dat is nog waar ook. Je gaat omhoog, omlaag, naar links, na rechts. Scherpe bochten. En de Stille oceaan bonkt met zijn golven aan de kust; prachtig gewoon. Je wordt van deze omgeving gewoon romantisch. Het begint te kriebelen in je buik.

Bij het Nepenthe restaurant lunchen we. Je kijkt uit op de grote plas met water. Zo vredig is het hier. We zijn niet de enige toeristen die hier een stop maken voor een voortreffelijke lunch. Deze chocomel zullen we ons nog lang heugen.

Hierna rijden we weer verder op de CA1-N naar Point Lobos. Een park waar je zee-leeuwen en zee-otters kunt zien. Voor de leeuwen is wat klauterpartij nodig en dat hebben we gelukkig wel kunnen doen. Het is waanzinnig om op deze plek te zijn.

In Carmel doen we een klein stukje van de 17-mile drive. Ook ontzettend mooie route, vlak aan het water.

Het is al inmiddels 16:00 uur geworden. A wil nog wat winkelen. Make-up van de o zo bekende merken kost hier in VS minder dan de helft. En ze hebben voor de donkere mensen ook nog erg fijne make-up. We halen gelijk ook wat eten. Veel trek hebben we niet.

We hebben vandaag weer een mooie ruime kamer. A begint al met aftellen nog 4 nachtjes slapen dan slaapt ze in haar eigen bed. Ze geniet nog wel erg van de vakantie daar niet van. Maar is ook weer fijn om thuis te zijn en te beginnen aan het nieuwe uitdaging.

Fijne avond en tot morgen!!!

Buellton – Morrobay(168 mijl)

Na een eenvoudig ontbijt in de lobby van het hotel vertrekken we uit Buellton rond een uur of 08:00. Het is best fris en we kleden ons weer dik aan. We gaan vandaag Solvang bezoeken, dat is een dorpje waar in het begin van de 20^ste eeuw de Deense immigranten aankwamen. Het dorpje is echt prachtig. Mooie gebouwen met vakwerk. Echt een Europees dorpje, waar we de lekkerste koffie hebben gedronken sinds we op 30 mei in het vliegtuig stapten, met een heerlijk stukje Deens gebak. Het was alsof een engeltje op je tong piest in woorden van B. We nemen onze tijd om van onze koffie te genieten. Elke slokje smaakt hemels. Hierna maken we een flink rondje door het dorp. We vonden bij het Visitors centre een informatiefolder waarin een wandelroute was aangegeven. Mooie romantische huizen met tuinen vol met prachtige bloeiende bloemen. Net is iets later dan gepland vervolgen we onze reis.

Door een misgok komen we op de weg CA 154 S ipv van de CA 101. We besluiten deze weg te rijden. Wat een goede keus was dat. Prachtige route door een mooie omgeving. Het is veel akkerbouw. Mooie begroeide bergen en een prachtige Lake Cachuma. We komen weer aan in Santa Barbara. Daar nemen de we CA 101 die vervolgens overgaat in de CA 1.

Onze volgende stop is de missiepost “Mission la Purisima” uit de jaren 1800. Dit was een ruïne geworden, die ze weer opgebouwd hebben om je te laten zien hoe het leven toentertijd was. Het is mooi. Fijn dat er mensen die hier vrijwillig werken. Een oudere meneer verteld ons vol enthousiasme over de geschiedenis. Helaas verstaan we hem niet, hij praat erg onduidelijk, maar hij is enthousiast en dat is het belangrijkste.

We vervolgen onze weg. Onderweg zie je velden vol met heerlijke aardbeitjes en heel veel kool. We stoppen bij een fruitkraam en kopen aardbeien en bramen. We hebben nog nooit zulke lekkere aardbeitjes gegeten. Ook de bramen zijn twee keer zo groot en wel vijfmaal lekkerder dan wij gewend zijn. De aardbeien zijn bloedrood en ontzettend sappig.

Onze reis vervolgen we door mooie bergen en prachtige dalen. Het is inmiddels stukken warmer geworden. Aangenaam met een flinke bries.

In een travelprogramma die wij thuis vaak bekijken, kan even niet op de naam komen, bezoekt onze favoriete motorrijder ook Madonna Inn. Dit hotel/restaurant doet even pijn aan je ogen met zijn knalroze billboard. Het is behoorlijk kitsch. Zo kitsch dat je ergens ver, diep in je hart het mooi vindt. We maken wat foto’s en rijden naar de overkant om te lunchen. B eet weer van die heerlijk french toast met fruit. A eet een lekkere broodje met gegrilde kip, sla en een ontzettend lekkere tomaat en avocado. Aan de overkant is de buurtsuper, hier halen we brood, want we slapen in een hotel zonder ontbijt.

Het is ongeveer 16:00 uur inmiddels. We zijn beetje moe en besluiten naar het hotel te rijden, het is tientallen kilometers verderop.

We checken in, ploffen op bed met heerlijke fruit. B werkt zijn post bij. A slaapt een uurtje. We eten vandaag brood en nog meer fruit. We hebben geen zin om weer naar buiten te gaan. We lezen wat, kijken tv en gaan slapen.

Tot morgen!!

Los Angeles – Buellton (157 mijl)

A stapt met het verkeerde been uit bed. Ze is chagrijnig. Ze heeft al een hele poos niet goed geslapen en het begint allemaal vol te raken bij haar. B laat der even met rust. We doen onze dingen zonder elkaar veel te zeggen. We ontbijten weer in de lobby van het hotel en vertrekken rond een uur of 08:30 van het hotel richting Buellton.

Onze eerste stop is Santa Monica Beach. Het is druk op de weg, we zitten midden in de spits. Miep loost ons moeiteloos door het drukke verkeer. Hier linksaf, daar linksaf en dan opeens rechtsaf. Maar goed weer komen er. Bij het strand aangekomen, trekken we onze schoenen uit en ploeteren door het zachte zand naar het water. Het is een heel breed strand. We lopen met veel moeite, maar wel erg fijn. We maken een strandwandeling. Het is er niet druk op het strand. Wat kinderen die surfles krijgen, wat mensen die wandelen, joggen of zitten te kijken naar het water. B gaat op het strand zitten. A maakt alleen nog een lange wandeling. Even bijkomen. Na 1,5 uur gaan we verder met de reis.

We rijden nu langs de Stille oceaan. Het is zo ontzettend mooi. Prachtige baaien, stranden. We komen aan in Malibu. We gaan naar de Malibu-pier. We eten hier onze broodjes op en genieten van het samenzijn. Het is zo ontzettend fijn. Je hoeft elkaar niet veel zeggen. Na een uurtje gaan we verder. Het is een mooie omgeving. Je ziet prachtige huizen, maar ook hele hoge beplantte schuttingen. Daarachter hebben de mensen met een goed gevulde portemonnee een huis(je).

We gaan weer verder en onze volgende stop is Santa Barbara. Ook hier bezoeken we een pier, de Wharf. Een mooie houten pier. Het ruikt zo heerlijk naar zee, vis en houtolie. We blijven hier een uurtje en rijden vervolgens langs de prachtige kust naar onze volgende overnachting. Je komt onderweg veel landbouwgrond tegen: fruit en groente. Grote velden vol met rode aardbeitjes. We rijden daarna een stukje af van de zee en rijden weer in mooi berglandschap, met veel bomen en het is er groen.

Ons hotel ziet er oud maar erg charmant uit. De lobby zit in een watermolen. Onze kamer is mooi en ruim. We rusten wat uit en daarna eten bij “Mother Hubbards”. We eten heerlijke bbq karbonaadjes. We zijn moe en gaan met een voldaan gevoel naar bed.

tot morgen!!!