Miles City – Terry – Wolfs Point – Conrad (577 mijl)

 Big Sky Backcounty Byway 

  The Hi-Line                  

We hebben goed geslapen. Om 05:00 uur gaat de wekker. We hebben een lange dag te gaan. Volgens ons reisboek gaan wij vandaag 500 mijl rijden. Na een snelle ontbijt vertrekken we om 06:30 uur. We hebben er veel zin in.

Eerste bezienswaardigheid is de Scenic View Road in de buurt bij plaatsje Terry. We rijden de afslag eerst voorbij. A ziet in een ooghoek het bord Scenic View Road. B keert natuurlijk terug. Het is een mooi route, helaas is de weg niet zo goed; een echte dirt road , alsof je in een weiland rijdt ren dat doen we ook. Overal lopen koeien rond. Na 3 mijl besluiten we terug te gaan, want de weg wordt veel slechter. Na een paar keer voor- en achteruit te rijden, lukt het B om te keren.

Daarna rijden we over MT253, MT 200, en MT 13. Dat is een hele lange weg, heuveltje op en heuveltje af. Mijlenver met hetzelfde landschap. Graan velden. Je ziet overal geel. Het lijkt de graanschuur van USA wel. Vlak voor Wolf Point is er een mooie brug over de Missouri rivier. Deze brug is niet meer in gebruik. We maken wat foto’s, eten een broodje en rijden vervolgens via MT528 naar Fort Peck. Het is voor een deel verhard en dan weer heel wat mijlen een onverharde weg. Dat vindt A verschrikkelijk. En ook hier is het landschap hetzelfde.

Bij Fort Peck komen we bij een meer, dat is ontstaan door de aanleg van de Fort Peck dam. Het is er mooi. Na wat foto’s gemaakt te hebben, rijden we de MT2 op. Deze weg moet ons naar Conrad brengen waar wij overnachten. Dat zijn heel wat mijlen, 250-300. Het is een lange rechte weg. Ook hier hetzelfde landschap . Wij denken dat Montane de graanschuur van de wereld is. En dan begint het ook nog te regenen. Het weer slaat echt om. In Havre stoppen we even bij de Walmart, halen brood en melk. Daarna rijden weer door. B verslindt de mijlen alsof het niets is.

In Conrad komen wij bij schemering aan. We halen wat eten bij de plaatselijke friettent: kipburger en wedges. Bij de friettent zien we twee Amish vrouwen, die zich te goed deden aan stukken kip: ze hadden een emmertje vol. In Montana is het gekleurde volk niet goed vertegenwoordigd. A voelt zich soms alleen J. We eten in onze kamer, terwijl het buiten koud en nat is. We gaan zo slapen.

Tot morgen!!

Conrad – Browning – Cut Banks

The Rocky Mountain Front

De wekker gaat om 06:00 uur. Het regent keihard. We eten vandaag wafels met siroop. Het is koud en we lusten wel wat warms.

Als we om 08:15 uur vertrekken, komt B erachter dat er een vreemd lampje brandt. We tanken eerst. B zoekt op wat er aan de hand is. Blijkt dat de bandenspanning ta laag is. B vult wat lucht: he he het lampje gaan uit. Het regent nog steeds. We rijden op de M15 naar Great Falls. In Great Falls zouden wij het Great Springs Heritage State Park bezoeken. Het regent zo hard dat we besluiten het niet doen. Ook het First Peoples Buffalo Jump State Park slaan we over. Dan rijden we naar Wolf Creek. Het landschap is mooi: een mooi berg landschap. We stoppen zo nu en dan voor het maken van foto’s. Het is erg bewolkt en regent nog steeds, zij het niet meer zo hard: meer miezerig. Het is 46°F. We vervolgen onze weg over de MT287 naar Augusta. Onderweg rijden we via de MT200 naar Roger Pass. Hier was is het in 1954 het koudst: -70° F.

We maken hier even een foto. en rijden terug naar de MT287. In Augusta stoppen we bij het winkeltje “Latigo en Lace”. Hier koopt A twee cowboy kookboeken, echte koffie en chocomel. Het weer vraagt om wat warms. We zoeken een parkeerplaats op langs de weg en eten een zelf gesmeerd broodje met kaas. Het regent hier nog steeds en het is koud.

In Choteau maken we een omweg over de M89 naar de Freezout Lake. Er is niet te zien. Dus rijden we weer terug naar de MT287. We stoppen met het bekijken van alle bezienswaardigheden, want in de regen zie je niet veel en het is hier best koud.

In Dupuyer stoppen we even bij de Dupuyer Cache, een klein winkeltje wat van alles verkoopt. We kopen niets. In de saloon ernaast drinken we slootwaterkoffie, niet uit een kopje, maar uit een grote beker. Het is wel een gezellig tent.

We rijden weer verder. Het weer klaart een klein beetje op als we in Cut Bank aankomen. We zijn vandaag redelijk vroeg in het hotel. We maken koffie en rusten wat uit. Het regent weer. Vlak naast het hotel is een Pizzahut, daar halen we een pizza en eten die op de kamer. A durft niet in een restaurant te eten, vooral niet als het gaat om eten wat niet goed valt. We gaan nu even uitrusten. Morgen gaan we het Glacier National Park bezoeken; vandaag heeft het daar gesneeuwd. Een deel van de weg door het park is daardoor gesloten, dus dat ziet er niet goed uit. We kijken morgen wel hoe het met de weer is of we door het park kunnen rijden. Ons hotel waar we morgen overnachten ligt aan de andere zijde van het park.

Tot morgen!!

Cut Bank – Browning – Glacier National Park – Kalispell (295 mijl)

Het is droog buiten wanneer wij wakker worden. We krijgen hoop. Na een snel ontbijt, checken we uit. A heeft een lang gesprek met de receptionist. Die is helemaal weg van Glacier NP. Het is vrij koud. Heel optimistisch gaan wij naar het Glacier NP. De zon doet heel erg hard zijn best. Aan de horizon zien wij de mooie witte bergtoppen. Overal zien wij regenbogen. Een prachtig uitzicht. In Browning vullen wij nog even snel onze portemonnee.

Via de MT2 en M49 rijden we naar Two Medicine. Een mooi uitzicht op de prachtige bergen. Het is er erg koud. Het regent. En ongeveer 41°F. De General Store – aan een mooi meer – is vandaag tot 12:00 voor het laatst van het seizoen open. We kopen koffie. Wat snacks voor onderweg en kaarten voor familie en vrienden thuis. We maken wat foto’s en gaan weer snel verder via de MT49 en MT89.

Bij St. Mary, de Oost ingang van de park maken we een sanitaire stop. In de giftshop kopen we een aandenken voor thuis. B wordt aangesproken door iemand die we ook in het hotel bij het ontbijt hadden gezien. Hij was al naar Babb geweest en het schijnt er erg mooi te zijn. Babb is een bestemming ten noorden van de Oost ingang, die ons is aangeraden op de Amerika-Canada beurs. Hier schijnen er vaak beren zich vol eten aan besjes.

Wij dus op weg naar Babb. Helaas het weer werkte niet mee. En ook geen beer gezien. Its freezing cold! Hierna gaan wij naar de ‘Going to the sun’ weg, we kunnen maar een kleine stukje van de weg berijden. Er is bij de Logan Pass 25 cm sneeuw gevallen en dus is de weg afgesloten. We kunnen maar tot Jackson Glacier rijden, dat is slechts 13 mijl van een route van 45 mijl. Dat doen we dan maar: beter wat dan niets, samen met heel veel andere parkbezoekers. Het is vrij bewolkt dus de gletsjer is niet goed te zien.

Vervolgens omkeren en weer terug naar de Oost ingang en moeten nu om het park heen rijden om bij ons hotel te komen. We rijden weer langs de ‘Two Medicines’ en we gaan er weer naar toe. Nu is het weer opgeklaard en het zicht verbeterd. De parkeerplaats aan het meer is nu helemaal vol. Gelukkig kunnen wij nog wel een plakje vinden. Echt fotoweer is het niet, maar je ziet nu veel beter het meer en de bergen. Die herinnering zullen we altijd met ons meedragen.

We komen op tijd aan bij het hotel. Vlak ernaast is een restaurant. Echt Amerikaans. We moeten wachten tot er een tafel vrijkomt. Het is ontzettend druk. Het personeel serveert in draf. Wij mogen een gerecht bestellen en dat delen. Kijk dat komt goed uit. We eten BBQ pork chops. Het zijn de lekkerste die wij ooit gegeten hebben. Heerlijk mals. Moe gaan wijn naar bed, met de hoop dat morgen de Logan Pass wel open is.

Tot morgen!!