Kalispell – West Glacier – Glacier National Park – East Glacier –  West Glacier – Kalispell (173 mijl)

Het weer ziet er beter uit wanneer we onze oogjes opendoen. Bij het ontbijt staat de tv aan op het weerbericht. Its promising. Het is wel koud 39°F, maar zonnig. We gaan ervoor. Het is zo koud dat we ons trakteren op een erg duur kopje cappucino en chocomel. Maar goed we zijn op vakantie. Het moet kunnen.

Bij de ingang horen we. JA!! De pass is net open gegaan! Wat zijn we blij. Het is zonnig en wij rijden door het park. Vandaag heeft B zijn auto videocamera aan. Wat is het park mooi. Je wordt er gewoon stil van. Hier worden wij erg blij van.

We maken een wandeling naar de Avalanche Creek. We bekijken een mooie waterval. Het is hier nat en glibberig. We lopen niet de hele route.

Bij de Logan Pass ligt er behoorlijk wat sneeuw en het is er zeer bewolkt: weinig zicht. We maken wat foto’s en eten een broodje. Het is hier gewoon prachtig. We rijden de hele route naar de Eastern Entrance. Overal heb je uitkijkposten en wij maken daar dankbaar gebruik van. Het is erg druk in het park. Het is Labor day, een nationale feestdag in USA. Bij de East Entrance gaan we even bijkomen. In de lounge rusten we heerlijk op flinke rookstoelen.

Op de terugweg zien we lukraak langs de weg geparkeerde auto’s en dat betekent maar een ding: er is wat te zien. Het is in dit geval een Bear Jam (vastgelopen verkeer omdat er een beer te zien is). We sluiten aan in de rij en ja hoor het is een Black Bear. We maken wat foto’s en rijden door.

We zijn nog happier. B komt achter dat opnieuw een waarschuwingslampje van de bandenspanning aan is: de linker voorband heeft een te lage druk. Bij het tankstation in het park worden we geholpen door een aardige mevrouw. Het tankstation is al gesloten, maar ze helpt ons nog met de luchtslang. Dat waarderen wij enorm. Bij een shop onderweg kopen we voor B een sweatshirt en wat lekkers voor thuis. We halen brood en eten bij de Walmart.

Bij aankomst bij het hotel zien we dat er een bandenzaak aan de overkant is. Dat komt even goed uit. Morgenochtend maar even naar de band laten kijken. Tot morgen, dan gaan we naar Canada.

Kalispell (USA) – Creston (Canada) – 253 mijl

Na een lange vermoeiende dag als gisteren werd A vanmorgen heel chagrijnig wakker. Ze heeft helemaal niet kunnen slapen. Haar medereiziger had zin om heel Glacier NP om te zagen in zijn slaap. Na een snel ontbijt rijden we naar de bandenzaak om de band te laten nakijken. Een aardige meneer hielp ons en na driekwartier mochten wij gelukkig wegrijden. Er zat een schroefje in de band.

We rijden naar Eureka wat een historische stad zou moeten zijn. Dat zal vast wel, wij zien daar niets historisch aan. We rijden naar de Libby dam. Een lange weg langs het Koocanusa meer. We stoppen bij de dam. Deze weg er over is helaas niet open. We eten hier op de parkeerplaats onze lunch. Het is vrij koud buiten, rond de 10 graden Celsius.

We gaan verder via de US2 naar Troy. Onderweg stoppen wij bij de Kootenai Falls. Het is een mooie wandeling vol klauterpartijen. A vindt een wandelstok, die ze later wel even schoonmaakt. Het is adembenemend mooi. Hierna lopen we naar de Swinging Bridge, ook een wandeling waar je je ogen goed moet gebruiken. Er is een houten hangbrug over de Kootenaai rivier. B is stoer en loopt zo over de brug. A moet eerst enthousiast gemaakt worden. En ja daar gaat ze. Ze poseert nog even mooi voor de foto’s. Er lopen hier veel mensen rond die een respectabel leeftijd bereikt hebben.

Daarna gaan we de grens over tussen Montana en Idaho. Sommige bezienswaardigheden zoals de Upper en Lower Moyie Falls zijn niet aangegeven. Met veel moeite vinden we de Moyie Crossing. Hier staan kunstwerken van steen, en ijzeren vissen. Het is erg stil dus wij gaan snel weer verder. Overal zien wij kalkoenen langs de weg lopen. Waarschijnlijk zullen het er wat minder zijn na de Thanksgiving in november.

Dan gaan we de Canadese grens over. Een vriendelijke douane-beambte laat ons door. We logeren in een houten hotel. De ‘Downtowner Motor Inn’.

We dineren in de plaatselijke pub. Pasta met kip. Ook nu mogen wij het eten delen. Het eten smaakt goed.

We zijn opgefrist. Blog bijwerken en zo meteen naar bed.

Tot morgen!

Creston – Calgary (Canada) – 386 mijl

Creston doet niet mee aan tijdzones, dus daar is het een uurtje eerder. We staan dus redelijk vroeg op. We hebben een lange dag voor ons. Bij dit hotel zit geen ontbijt inbegrepen en moeten wij dus uit onze eigen voorraad ontbijten. We eten heerlijke meergranen brood met jam. En drinken koude melk. Als wij vertrekken ligt iedereen nog heerlijk te dromen. Vlak bij moeten we even op de kaart kijken en B draait zo de parkeerplaats op van de Canades Starbucks, Tim Horton. Koffie!! A koopt een kwalitatief mindere cappucino en B krijgt een heerlijke yoghurt met rood fruit en wat muesli. We zouden de Creston Valley Wildlife Management Area park bezoeken, helaas konden wij dat niet vinden.

Onderweg naar Wardner via snelweg 3 gaan wij richting Kitchener. In Yahk stopten wij bij een winkel wat Nederlands uitzag. Volgens de reclame borden verkochten zij Nederlandse drop. De winkel was dicht. In Yahk heb je heel veel groenten- en fruitstandjes. De prijzen zijn echter vrij hoog. Een potje locale jam kost al 10 Canadese dollar. Dat kopen wij maar niet. We zijn op vakantie, dus letten wij niet zo op prijzen, maar 10 dollar voor een potje 150 ml jam is een beetje te veel van het goede. We rijden naar Wardner, en pakken daar de scenic route ‘Wardner-Fort Steel Byway’. Het is een mooie weg tussen de bergen en een rivier.

In Fernie maken we foto’s van oude gebouwen, zoals een treinstation, bank en gerechtshof.

Bij Coleman steken we de grens over tussen British Columbia en Alberta. Wat is dat mooi. Mooie bergen. Daar worden wij toch even stil van. Het is echt prachtig. Zo rijden wij van dorp naar dorp. De temperatuur stijgt naar 22 graden. Dat is na een week tussen de 2 en 10 graden echt genieten.

Net zoals USA heeft Canada ook niet veel geschiedenis, dus de steden zijn rond de 100-200 jaar oud. Maar hier zijn de dorpen 15 tot 50 km van elkaar verwijderd. Dus schiet het ook op. In Lundreck bekijken wij de Lundreck Falls, een kleine, maar prachtige waterval. Als je goed keek zou je hier fossielen kunnen zien in de wand, deze omgeving was in het verre verleden een binnenzee. Helaas zijn we er niet zo goed in. Dus geen fossielen gezien.

En dan verschijnt de skyline van Calgary. Die staat mooi in de zon. We rijden dankzij Miep (=Garmin) naar het hotel. Van de receptionist horen wij dat de tram een paar honderd meter verderop is, en het vrij makkelijk is die te nemen naar het Centrum. We eten bij Denny’s. B heeft een heerlijke stoofpotje. A eet zalm (zo droog gebakken dat het net rubber leek) en heerlijke gegrilde courgette. We delen een applecrumble met ijs.

We gaan heerlijk slapen, hopen wij dan!. Tot morgen!