Amsterdam – Atlanta

We hebben goed geslapen. We zijn wakker geworden voordat de wekker ging.  A begint zenuwachtig te worden als de taxi er niet op tijd is. Zij is behoorlijk zenuwachtig en als er maar klein ding gebeurd, is ze behoorlijk van slag. Gelukkig halen wij de trein ruim op tijd.

Op Schiphol is het behoorlijk druk bij in het inchecken. Het gaat allemaal traag. Na eindelijk ingecheckt te zijn, hollen wij naar de bagage-controle. Het gaat behoorlijk soepel, totdat wij bijna aan de beurt zijn, dan staat alles ineens stil. En dan sta je daar. Na ongeveer 10 minuten, wat een eeuwigheid leek, zijn wij aan de beurt.

De paspoortcontrole daarna ging redelijk snel. Daar hebben ze tegenwoordig een self-service. We gaan snel naar de bank want we moeten US dollars hebben.

Vervolgens is het hollen naar de gate. Tijd voor koffie, of iets dergelijks is er niet. Het is een korte vlucht naar Heathrow. Daar aangekomen, gaat het voor B alles redelijk snel. Bij A ging er, zoals te verwachten (het zal zeker in de toekomst wel een keer wel goed gaan), wat piepen. Dus volgde er een uitvoerige controle. Maar er was niks aan de hand. De douane geloofde A op haar mooie bruine ogen: A mocht doorlopen.

Tijd voor de lunch. We delen samen een sandwich en wat frieten.

Wij hebben 4 uur overstaptijd.  We hebben dus alle tijd. Heathrow is behoorlijk groot. We lopen wat rond. Wachten op onze vlucht naar Atlanta. De gate gaat open. We kunnen 3 stoelen delen, dat is fijn. Het is een lange, maar goed verzorgde vlucht. Op Atlanta airport worden we met bussen vervoerd naar de terminal en vandaar met een andere bus naar de shuttle-halte voor de hotel-shuttle bussen. En ja hoor, alle hotels hebben een direct-bel systeem, maar ons hotel niet. En onze mobieltjes deden het niet. A stapte op een mevrouw af, die was aan het appen, en vroeg haar of zij voor ons de hotel wilde bellen, en ja dat deed ze graag. Je hebt ook normale Amerikanen. We worden opgehaald door de bus en om 22:00 uur plaatselijke tijd liggen we moe op bed.