Arcata – Arcata – 170 mijl

De wekker gaat vandaag om 7:00 uur, uitslapen dus!

Na ontbijt uit eigen voorraad en koffie van de Big M, die vlak naast de deur staat, gaan wij op stap.

Het is vrij koud ongeveer 11 graden.

Onze eerste stop is Patrick Points State Park.

Het is een mooi park langs de wilde kust van the Pacific Ocean.

We maken een flinke wandeling naar beneden. Beetje klauteren en klimmen en dan staan we op de stevige rotsen. We denken dat hier een aardbeving geweest moet zijn want bijna alle rotsen zijn gespleten. Het is hier stil. We zijn zeker niet de enigen maar iedereen respecteert elkaars aanwezigheid en houdt gepaste afstand.

In dit Park is ook Agate Beach dat heel mooi moet zijn. Dus rijden we daar naar toe. Het is zeker een mooi en lang uitgestrekt strand. Maar je moet flink naar beneden zakken wil je op het strand komen. Het is niet zo druk maar wij bewonderen het strand van enige afstand. We zijn nog moe van onze wandeling. Het is een strand waar je niet in water mag gaan. Want hier zijn er sinkholes en dan kan het vervelend worden.

We verlaten het park met een fijn gevoel. We hebben park-entree betaald, en dat wil zeggen dat je alle States parken van Californie vandaag gratis mag bezoeken. Dat is dan weer fijn.

Vlak voor de Prairie Creek Redwoods Parks komen we een flinke kudde elken tegen die aan het grazen zijn. Ook hier spotten we onze eerste Nederlanders, die zijn schuw voor ons en we houden dus gepaste afstand.

We rijden het park binnen en kunnen vlak bij een andere kudde elken parkeren. Hier picknicken we met heerlijk brood(ja 9 zaden en noten brood, doe maar luxe).

Na een korte stop bij het Visitor Centre gaan wij verder het park in.Hier lopen we de Cathedral Trails. Je loopt tussen enorm bomen die eeuwen oud is. We lopen voor een groep van kinderen en dat geeft weer een fijn gevoel. Ze zijn enthousiast. Maar ook omdat het hier bear country is, geeft dat een veilig gevoel. Het is een pittige wandeling. Je bent veel bezig met het kijken waar je loopt. Wij onderbreken de route als wij op een weg aankomen waarvan wij dachten dat die vlakbij onze auto was. We hadden het mis. We hebben nog een flinke wandeling, langs de weg, moeten lopen naar de auto. Ook mooi en zeker vlak. Dus dat was geen straf.

Hierna rijden wij terug richting Arcata. Want we hebben wat bewaard voor de terugweg. Het is de Gold Bluff Beach en Fern Canyon. De weg ernaar toe is een en al feest. Een dirt road vol met haar speldbochten en water dat over de weg stroomt met flinke kuilen. Maar we redden het.

De Fern Canyon is prachtig. Hier kun je een wandeling in maken en dat doen we dan ook. Het is hier waanzinnig mooi. Langs de wanden groeien varens. Er is een waterstroom en daar loop je door. Het is magisch. Ook hoor je veel vogels fluiten en de kinderen, die er ook zijn, vinden het geweldig. Dat maakt het ook bijzonder.

We slaan de Golf Bluff Beach over, want A haar heup begint te zeuren. Dus slaan we de wandelingen over die we verder nog gepland hadden. We komen onderweg nog een plaatsje tegen dat Trinidad heet.

In Arcata halen we wat lekkers voor morgen: kersen en aardbeien. Dus we kijken al uit naar de lunch van morgen. We eten weer bij Dennys; het eten is eenvoudig en lekker.

Als we terug zijn in het hotel, drukt B per ongeluk op een knopje in sleutel van de auto en gaat het alarm aan. Dat is even schrikken. Gelukkig worden we geholpen door een aardig jongeman. Dan weten we ook weer hoe het werkt. Wat we al eerder zeiden: Never a dull moment.

Tot morgen!