Billings – Miles City (370 mijl)

De Tongue River loop

Vanmorgen waren we alweer vroeg op: om 05:30 uur precies. Wij zijn van dat soort mensen dat op vakantie van elke minuut van wil genieten. Na de ochtendrituelen, zoals douchen, aankleden en ontbijten, brengen we een bezoek aan de plaatselijke Walmart. We vinden eindelijk de heerlijkste appelsap van USA. Met een doos vol goederen (waarvan de meeste gezond zijn) zijn we klaar voor de reis van de dag.

Na een paar keer verkeerd gereden te hebben, vinden we onze eerste bezienswaardigheid: Pictograph cave statepark. Het is een mooi en rustig parkje met 3 grotten. Met tekeningen van 11.000 jaar oud. Het is een pittige wandeling naar boven. We redden het natuurlijk zonder al te veel moeite. Wink wink.. We genieten van de rust om ons heen. Samen met de vele konijntjes. Na een korte pauze en kort gesprek in het Visitor Centre gaan we op weg naar onze tweede bezienwaardigheid: de Plenty Coups state park.

Daar rijden we behoorlijk verkeerd. Cursus bewegwijzering mogen de Amerikanen in Nederland wel komen volgen. We staan uiteindelijk bij een doodlopende weg. We hebben dan ook al een stuk dirtroad gereden. We snappen er niets van. We zetten Miep aan en zij brengt ons keurig naar het park. De weg ernaartoe is lang en saai. Mooi glooiend landschap, maar het is de hele tijd hetzelfde. Het is een mooi park met picknick plaatsen. We smeren een heerlijk broodje Hollandse kaas en drinken koude melk. En wat een rust.Daarna bezoeken we de cottage van de Chief Plenty coups. Vervolgens rijden we verder.

B had een mooie route gevonden. De Tongue River loop. Deze was op zich heel mooi.. maar dat was 55 mijl dirt road. Dat wisten wij niet. En we konden niet terug. Dus dan gaan we dat even doen. Ook hier mist de bewegwijzering. Maar goed we hebben ervaring nu. Dus lukt het ons om weer deze route uit te rijden. In Ashland tanken we.. phiew phiew.. en nu moeten we nog naar Miles City.

Miep stuurt ons weer natuurlijk naar de kortste weg.. dat is over snelwegen. Wij kiezen een alternatieve route. En ja hoor weer dirt road. A moest er bijna van huilen. Arme heupen van haar. We kunnen kiezen om tussen hele weg terug rijden of 20 mijl dirt road en dan snelweg op. We kiezen er voor om door te rijden. B trapt ff wat harder op het gaspedaal. Voor donker thuis zijn zal niet lukken vandaag. We moeten 85 mijl snelweg rijden.

Het is nog schemerig als we bij het hotel aankomen. We hebben het gered. We checken in. De vriendelijke meneer verteld ons dat we heerlijk kunnen eten bij het plaatselijke eetcafe: Boardwalk. We eten simpel. Karbonade en sla. B eet er wat frietjes bij. En we delen het toetje. Hele maaltijd, tips included, kost $13. Het regent en bliksemt als we buiten staan. Snel naar het hotel. Douchen. Koffie gemaakt en blog bijgewerkt. Zometeen slapen.

 De Dirt Road

En dit is de auto waarin we rondrijden in Amerika en Canada:

 Chevrolet Traverse 2015

Miles City – Terry – Wolfs Point – Conrad (577 mijl)

 Big Sky Backcounty Byway 

  The Hi-Line                  

We hebben goed geslapen. Om 05:00 uur gaat de wekker. We hebben een lange dag te gaan. Volgens ons reisboek gaan wij vandaag 500 mijl rijden. Na een snelle ontbijt vertrekken we om 06:30 uur. We hebben er veel zin in.

Eerste bezienswaardigheid is de Scenic View Road in de buurt bij plaatsje Terry. We rijden de afslag eerst voorbij. A ziet in een ooghoek het bord Scenic View Road. B keert natuurlijk terug. Het is een mooi route, helaas is de weg niet zo goed; een echte dirt road , alsof je in een weiland rijdt ren dat doen we ook. Overal lopen koeien rond. Na 3 mijl besluiten we terug te gaan, want de weg wordt veel slechter. Na een paar keer voor- en achteruit te rijden, lukt het B om te keren.

Daarna rijden we over MT253, MT 200, en MT 13. Dat is een hele lange weg, heuveltje op en heuveltje af. Mijlenver met hetzelfde landschap. Graan velden. Je ziet overal geel. Het lijkt de graanschuur van USA wel. Vlak voor Wolf Point is er een mooie brug over de Missouri rivier. Deze brug is niet meer in gebruik. We maken wat foto’s, eten een broodje en rijden vervolgens via MT528 naar Fort Peck. Het is voor een deel verhard en dan weer heel wat mijlen een onverharde weg. Dat vindt A verschrikkelijk. En ook hier is het landschap hetzelfde.

Bij Fort Peck komen we bij een meer, dat is ontstaan door de aanleg van de Fort Peck dam. Het is er mooi. Na wat foto’s gemaakt te hebben, rijden we de MT2 op. Deze weg moet ons naar Conrad brengen waar wij overnachten. Dat zijn heel wat mijlen, 250-300. Het is een lange rechte weg. Ook hier hetzelfde landschap . Wij denken dat Montane de graanschuur van de wereld is. En dan begint het ook nog te regenen. Het weer slaat echt om. In Havre stoppen we even bij de Walmart, halen brood en melk. Daarna rijden weer door. B verslindt de mijlen alsof het niets is.

In Conrad komen wij bij schemering aan. We halen wat eten bij de plaatselijke friettent: kipburger en wedges. Bij de friettent zien we twee Amish vrouwen, die zich te goed deden aan stukken kip: ze hadden een emmertje vol. In Montana is het gekleurde volk niet goed vertegenwoordigd. A voelt zich soms alleen J. We eten in onze kamer, terwijl het buiten koud en nat is. We gaan zo slapen.

Tot morgen!!

Conrad – Browning – Cut Banks

The Rocky Mountain Front

De wekker gaat om 06:00 uur. Het regent keihard. We eten vandaag wafels met siroop. Het is koud en we lusten wel wat warms.

Als we om 08:15 uur vertrekken, komt B erachter dat er een vreemd lampje brandt. We tanken eerst. B zoekt op wat er aan de hand is. Blijkt dat de bandenspanning ta laag is. B vult wat lucht: he he het lampje gaan uit. Het regent nog steeds. We rijden op de M15 naar Great Falls. In Great Falls zouden wij het Great Springs Heritage State Park bezoeken. Het regent zo hard dat we besluiten het niet doen. Ook het First Peoples Buffalo Jump State Park slaan we over. Dan rijden we naar Wolf Creek. Het landschap is mooi: een mooi berg landschap. We stoppen zo nu en dan voor het maken van foto’s. Het is erg bewolkt en regent nog steeds, zij het niet meer zo hard: meer miezerig. Het is 46°F. We vervolgen onze weg over de MT287 naar Augusta. Onderweg rijden we via de MT200 naar Roger Pass. Hier was is het in 1954 het koudst: -70° F.

We maken hier even een foto. en rijden terug naar de MT287. In Augusta stoppen we bij het winkeltje “Latigo en Lace”. Hier koopt A twee cowboy kookboeken, echte koffie en chocomel. Het weer vraagt om wat warms. We zoeken een parkeerplaats op langs de weg en eten een zelf gesmeerd broodje met kaas. Het regent hier nog steeds en het is koud.

In Choteau maken we een omweg over de M89 naar de Freezout Lake. Er is niet te zien. Dus rijden we weer terug naar de MT287. We stoppen met het bekijken van alle bezienswaardigheden, want in de regen zie je niet veel en het is hier best koud.

In Dupuyer stoppen we even bij de Dupuyer Cache, een klein winkeltje wat van alles verkoopt. We kopen niets. In de saloon ernaast drinken we slootwaterkoffie, niet uit een kopje, maar uit een grote beker. Het is wel een gezellig tent.

We rijden weer verder. Het weer klaart een klein beetje op als we in Cut Bank aankomen. We zijn vandaag redelijk vroeg in het hotel. We maken koffie en rusten wat uit. Het regent weer. Vlak naast het hotel is een Pizzahut, daar halen we een pizza en eten die op de kamer. A durft niet in een restaurant te eten, vooral niet als het gaat om eten wat niet goed valt. We gaan nu even uitrusten. Morgen gaan we het Glacier National Park bezoeken; vandaag heeft het daar gesneeuwd. Een deel van de weg door het park is daardoor gesloten, dus dat ziet er niet goed uit. We kijken morgen wel hoe het met de weer is of we door het park kunnen rijden. Ons hotel waar we morgen overnachten ligt aan de andere zijde van het park.

Tot morgen!!