Amsterdam – Atlanta

We hebben goed geslapen. We zijn wakker geworden voordat de wekker ging.  A begint zenuwachtig te worden als de taxi er niet op tijd is. Zij is behoorlijk zenuwachtig en als er maar klein ding gebeurd, is ze behoorlijk van slag. Gelukkig halen wij de trein ruim op tijd.

Op Schiphol is het behoorlijk druk bij in het inchecken. Het gaat allemaal traag. Na eindelijk ingecheckt te zijn, hollen wij naar de bagage-controle. Het gaat behoorlijk soepel, totdat wij bijna aan de beurt zijn, dan staat alles ineens stil. En dan sta je daar. Na ongeveer 10 minuten, wat een eeuwigheid leek, zijn wij aan de beurt.

De paspoortcontrole daarna ging redelijk snel. Daar hebben ze tegenwoordig een self-service. We gaan snel naar de bank want we moeten US dollars hebben.

Vervolgens is het hollen naar de gate. Tijd voor koffie, of iets dergelijks is er niet. Het is een korte vlucht naar Heathrow. Daar aangekomen, gaat het voor B alles redelijk snel. Bij A ging er, zoals te verwachten (het zal zeker in de toekomst wel een keer wel goed gaan), wat piepen. Dus volgde er een uitvoerige controle. Maar er was niks aan de hand. De douane geloofde A op haar mooie bruine ogen: A mocht doorlopen.

Tijd voor de lunch. We delen samen een sandwich en wat frieten.

Wij hebben 4 uur overstaptijd.  We hebben dus alle tijd. Heathrow is behoorlijk groot. We lopen wat rond. Wachten op onze vlucht naar Atlanta. De gate gaat open. We kunnen 3 stoelen delen, dat is fijn. Het is een lange, maar goed verzorgde vlucht. Op Atlanta airport worden we met bussen vervoerd naar de terminal en vandaar met een andere bus naar de shuttle-halte voor de hotel-shuttle bussen. En ja hoor, alle hotels hebben een direct-bel systeem, maar ons hotel niet. En onze mobieltjes deden het niet. A stapte op een mevrouw af, die was aan het appen, en vroeg haar of zij voor ons de hotel wilde bellen, en ja dat deed ze graag. Je hebt ook normale Amerikanen. We worden opgehaald door de bus en om 22:00 uur plaatselijke tijd liggen we moe op bed.

Atlanta – Augusta (320 mijl)

We hebben goed geslapen en zijn al vroeg opgestaan (omstreeks 5 uur). We ontbijten  simpel; toastjes met jam. Koffie tja wat moet we nog daarop zeggen.

Na het ontbijt met de shuttle bus weer terug naar de luchthaven. Vandaar met de sky-train naar AVIS, voor het ophalen van de auto. Zo vroeg in de ochtend was het ontzettend rustig bij AVIS. We werden geholpen door een heel (natuurlijk) vriendelijke dame. We hebben het anders meegemaakt.

We dachten recht te hebben op extra bonus punten voor de Wynham ledenkaart, en tevens vanwege dat lidmaatschap op een gratis extra chauffeur. Maar dat bleek niet het geval te zijn. Dan was alleen mogelijk geweest als we de auto via Wyndham geboekt hadden, en dat hadden we niet. Maar, toch mocht A gratis als extra chauffeur op het contract.

We hebben een KIA Sorento teogewezen gekregen (met kenteken uit California).

Vanaf het vliegveld gereden naar Stone Mountain Park. Stone Mountain is een grote brok steen met een voetomtrek van 8 km en is 250 meter hoog. Hier zijn,  net als bij Mount Rushmore, de helden (van het Zuiden) van de burgeroorlog uitgeslagen. Daar kort rondgelopen (ondanks vroeg in de ochtend was de temperatuur al opgelopen tot boeven de 30 graden Celsius. Vervolgens op weg naar Snelville, via de GA 316. Vanaf deze weg via de GA 53 naar Watkinsville. Vandaar naar Madison. De route van Athens, via Madison naar Macon is de Antebellum trail.

Van Madison reden we Eatonton en vervolgens naar Milledgeville. Daar namen we de GA 49 naar Macon. In die plaats hebben we wat rondgelopen, het heeft een mooie, oude kern met heel veel kerken. Enkele daarvan waren broederlijk naast elkaar gebouwd. Maar, het weer zat een beetje tegen om een echte stadswandeling te maken: meer dan 35 graden Celsius. Dat werd ons een beetje te warm.

Wij stoppen bij een benzinestation om wat drinken te kopen. Daar krijgt A de schrik van haar leven. Er loopt een donkere jongen binnen en schreeuwt wat. Even dacht A dat het een overvaller was. Maar bleek dat hij een grapje maakte. Dat soort grappen kunnen wij niet zo goed hebben. Klootzak! Enfin hoop dat het niet meer gebeurd.

Vanuit Macon namen we DA 49 weer terug naar Milledgeville en vandaar richting Sparta. Onderweg nog even stilgestaan bij Glen Mary Plantation. Maar helaas die is alleen op afspraak te bezoeken en wel tegen een vrijwillige, edoch minimale bijdrage van $ 8 per persoon.

Na Sparta hebben we de weg – via de scenic GA 16 – vervolgd naar Warrenton en daarna naar Thomson en dan via de US 20 naar Augusta.

Na een mooie dag zijn wij om 17:15 uur bij het hotel. Een ongeïnteresseerde receptionist helpt ons. Zucht. Koffers uitgeladen en dan op weg naar onze grote vriend Walmart. Daar kopen we een koelbox en heel veel spullen die we de komende tijd denken nodig te hebben.
Zo een reis duurt (van hotel naar Walmart)  volgens onze Miep 5 min, maar onze ervaring is dat het ook weleens ietsje langer kan duren.
We zijn moe als we terug zijn bij het hotel. He maar wat ook fijn is.. als je honger hebt en je niet zelf achter je eten kan. Komt het eten wel naar jou toe. We bestellen chinees. Het eten smaakt goed. Maar valt niet goed bij A. Haar maagje kon het niet zo goed hebben. Dus haar avond was ineens voorbij. Enige waar het goed voor is. Ze slaapt erna goed.

Tot morgen.

Augusta – Savannah

Wij worden wakker in een o zo nat Augusta. Niets vermoedend zitten we aan een warme, vers gebakken wafel totdat wij de woorden Hurricane Hermine horen vallen. De voorspelling is dat aan het eind van de middag de Hurricane Savannah bereikt.
Na een gesprek met de receptioniste besluiten wij rechtstreeks naar onze hotel in Savannah te rijden. We zouden Augusta bezoeken en daarna stad Savannah. Dat doen wij maar niet.

Het regent ontzettend hard. Ook windstoten. Wij, nuchtere Nederlanders, rijden er gewoon doorheen. In alle haast vergeten wij te tanken. Onze Miep leidt ons naar de tankstation. Een minder fijne ervaring. B staat nog bij de pomp op A te wachten. Dat vond meneer politieagent niet aardig. Toen A terugliep naar de auto werd haar toch op een behoorlijk onvriendelijke manier verzocht de auto zsm te verplaatsten. Dat was niet fijn. Enfin incident is snel vergeten. Want het rijden is toch behoorlijk spannend.

We komen rond 11:30 uur aan bij het hotel. Het regent en waait flink. We drinken wat warms bij de big M. Daarna nog even gewinkeld. Tja wat moet je anders. We lunchen weer bij de big M. Om 14:00 uur zijn we terug bij het hotel. We mogen inchecken.

We doen het rustig aan. Tis echt niks. Een paar keer is de stroom even uitgevallen. Spannend dus. Vandaag zijn er geen foto’s. Helaas. Maar wij zijn veilig. Daar gaat het om.

Tot morgen