Tulare – Fresno (214 mijl)

Na de ochtendrituelen, ontbijt uit eigen voorraad, rijden we rond 07:30 uur weg. Het is zondag en dat merk je gelijk ook op straat. Het is erg stil. We rijden op ons gemak naar het Sequoia park.

Onderweg stoppen we bij het Kaweah (?) lake voor wat drinken en een koekje. In het verte hoorde we een gebrom en enkele seconden later reed een flink aantal motorrijders voorbij. Wat is het een pracht uitzicht. We maken een paar foto’s en vervolgen onze weg.

In het reisboek dat wij als handleiding hebben gebruikt, stond dat er een mooie scenic byway was, nl de Mineral King Road. We gaan heel optimistisch deze route rijden. Het was een weg met 589 bochten. En dat hebben we geweten. Het was een eindeloos klim naar boven. Niet wetend dat dit namelijk makkelijker was dan naar beneden rijden. Het was een eindeloze tocht. Het was zeker wel mooi, maar uiteindelijk wel zonde van onze tijd geweest, want hier door hebben we Kings Canyon niet kunnen bezoeken, een canyon die 2000 meter diep is. De Grand Canyon is maar 1000 m (Haha). Maar goed we reden op de Mineral King road. Er kwam geen eind aan. Uiteindelijk stopten we om te vragen hoe ver het nog was. Gelukkig na 1,5 mijl konden wij terug rijden. Want omkeren was geen optie gezien de smalle weg. De terug weg, was ontzettend eng. We klommen 6000 feet, dat is ongeveer 2000m hoog, maar we moesten dus weer zakken en dat ging veel te hard. Je donderde gewoon naar beneden. En met haarspeldbochten was deze weg erg eng op de terugweg. Wij hebben het gehaald. Yay. Voor de bestuurder was deze rit een extra bonus, voor de bijrijder was het Crazy!!!!(hoop dat we dit niet meer hoeven te doen, god wat was het eng, zegt A).

Na deze enge weg hebben we getankt want het koste ons een halve tank om naar boven en weer naar beneden te rijden, en rijden naar het Sequoia park. Het is een mooie weg naar de bomen die A graag wilde zien. De zon scheen en de boomstammen weerkaatsen het mooie rood. Het is een magisch moment. We zetten de auto op de parkeerplaats en lopen naar een van de bekendste bomen, namelijk “The General Sherman”. We moesten een stuk lopen dat 212 feet naar beneden liep. En dat hebben we gedaan. Het was een pittig stuk, maar het was een mooie beton aangelegd voetpad, dat loopt natuurlijk makkelijker. Wat zijn de bomen mooi. Ze staan er zo prachtig bij. De terugweg naar boven hebben we overgeslagen en hebben de shuttlebus genomen. Want het was heet. En we waren vergeten water mee te nemen.

We slaan de Kings Canyon noodgedwongen over en rijden naar het hotel. In onze kamer rusten we uit. Het is zondag, veel eetgelegenheden zijn al gesloten als we om 19:30 uur willen gaan eten. We eten bij Wendy’s dat is ook zo’n fastfoodketen. We kruipen er weer vroeg in, want morgen gaan we naar het Yosemite Park.