Vakantie USA 2016 – Dag 27

Vakantie USA 2016 – Dag 27

Sevierville – Cornelia (273 mijl)

celina - atlanta

We rijden vandaag weer door de Smoky Mountains. Het is lekker rustig. We genieten van het mooie landschap. Onderweg zien we nog een elk

Hierna belanden we in het Tallulah Gorge State Park. We gaan de watervallen bekijken. De eerste stop is makkelijk te doen. De tweede ook. Voor de derde moet je 310 trappen naar beneden lopen en over een hangbrug lopen. Dan sta je boven de waterval. B is ineens niet lekker. Stoere A gaat dit gewoon even doen. Dat naar beneden gaan is goed te doen naar boven lopen wat minder. Ook op de hangbrug ging goed. Het was een mooie ervaring.

Hierna gaan we naar Clayton en daarna naar Blairville. Vanaf Blairville rijden we op de GA 19. Het is een weg vol met haarspeld bochten. Prachtige weg om te rijden. De stops zijn helaas niet goed beschreven.

De Russel Brasstown National Scenic Byway is prachtig. We gaan naar de Brasstown Bald. Dat is de hoogste berg in Georgia. Het laatste stuk kun je lopen of met de shuttle. We nemen natuurlijk de shuttle.
Het is een mooi Observation Centre. 360 graden kun je kijken over de bergen, die in een blauwe rook  liggen. Dat is eigenlijk geen rook, maar wordt veroorzaakt door de vegetatie. Het is een soort gas dat tegen het ozonlaag komt en dan ontstaat deze rook. Het is niet schadelijk.

Hierna rijden we naar Helen.
Dat is een 180% andere wereld. Een (nagemaakt) Duits stadje in the middle of nowhere. Het is Oktoberfest hier. We lopen hier heerlijk rond. Proeven veel en kopen wat chocola.
Ze hebben hier zelfs een Hollands winkeltje dat Delfsblauw verkoopt
We eten in een Duits restaurant.
Karbonade met groenten en aardappelsalade. Het is echt lekker.

Hierna gaan we naar het Oktoberfesr in de Festhalle. Er is prachtige, Duitse muziek

De route naar het hotel was half uur maar de meest spannende autorit ooit gereden.
Rijden in het pikke donker. Eerste deel was goed verlicht, d.w.z. met kattenogen werd de middenstreep zichtbaar, verder geen verlichting. Het tweede gedeelte had geen enkele vorm van verlichting. Zodra er een tegenligger aankwam, was je even het zicht op de weg kwijt. tevens ging het regenen.

Moe, maar gelukkig heelhuids komen we aan bij het hotel. De norse man checkt ons in. Dat was wat minder.

Maar voldaan en een beetje geïrriteerd gaan we naar bed.