Bend – Salem – 390 mijl

Het is ruim 15 graden C als we wakker worden in Bend. Het beloofd een mooie dag te worden. Ja belooft. We hebben een uitgebreid ontbijtbuffet. Het is mooi zonnig, beetje frisjes. We hebben er zin in.

Onze eerste uitdaging is de Cascades Lakes Scenic byway. Na wat extra sightseeing vinden we eindelijk de juiste weg. We gaan vandaag naar de Mount Bachelor.

Onze eerste stop is Dillon waterval, een mooie waterval die te bereiken is na een korte mooie wandeling. Het is meer een flinke stroomversnelling dan een waterval maar het is zeker de moeite waard.

Tweede stop is Benham waterval. Hier is er een wandeling met iets meer uitdaging. Het is zeker een mooie waterval, in onze ogen een stroomversnelling, maar goed, het is zeker ook de moeite waard.

Op onze volgende stop zouden we met een stoeltjeslift naar het hoogste punt (7.775 feet) Mount Bachelor rijden om van het uitzicht en berg te genieten, dat ging helaas over. Het was pas 10:00 uur en wij konden nergens meer parkeren, het wat ontzettend druk. Het is 4th of July, iedereen in Amerika is vrij. Dus met veel pijn in onze harten besluiten dit maar over te slaan. En dan begint de lange weg naar Salem. We rijden het eerste stuk in de bergen langs mooie meren, dat is echt mooi.

We picknicken in de Elk Lake Guard. Het is al 87F en heerlijk warm. De wilde aardbeitjes zijn in bloei, overal zijn er wilde bloemen. Dat is ontzettend mooi. We missen onderweg wel wat uitkijkpunten omdat deze zoals gebruikelijk niet goed zijn aangegeven.

We bezichtigen de Salt Creek Falls, hier maken we een korte makkelijke wandeling. Het is hier gezellig druk in het park. Veel families maken er een dagje uit van.

In Westfir bezichtigen we de Office covered bridge, een 180 feet lange overdekte brug, die vrij goed onderhouden is. Het is een mooie rode brug.

Dan gaan we de west cascades scenic byway rijden. Op zich een mooie weg, maar deze weg is 58 mijl lang, vol met haarspeld bochten in het bos, waardoor je in een soort tunnel rijdt. Het schiet niet op. We vinden het niet zo fijn. We doen er ongeveer 2 uur over.

Hierna rijden we de McKenzie Pass Santiam scenic byway. Dit is erg mooi, er is afwisseling onderweg, we rijden in bossen en maar ook hoog in de bergen; dus je hebt een mooi uitzicht.

Als we bij Detroit (Oregon) zijn, nemen we weg 22 naar Salem. Het is voor ons doen al laat. Er is een ongeluk gebeurd en we staan een uur stil, dat gooit roet in ons eten; want we wilden nog naar het vuurwerk gaan kijken dat om 22:00 uur afgestoken wordt. Rond 21:30 uur zijn we in onze kamer, we bestellen een pizza, want we hadden nog niks gegeten. En we gaan naar bed. We hebben bijna 150 mijl meer gereden dan gepland was.

Tot morgen!

Salem – Portland – 180 mijl

We hebben een snel ontbijt in Salem. Het is een zonnige dag. We zijn nog erg moe van gisteren.

We rijden naar de Silver Creek Falls. Hier word veel graan verbouwd, en het kan bijna geoogst worden. Dus overal zover het oog reikt, zie goudkleurige velden. Het is een mooi uitzicht, na het ‘geen uitzicht’ van gisteren.

Silver Creek Falls is een mooi park. Hier zijn er 10 watervallen, je kunt een wandeling van 7,8 mijl maken en dan zie je al die 10 watervallen. Dan vonden wij een beetje te veel van het goede, want het is inmiddels al dik in de 80F. We gaan naar 2 van de 10 watervallen. De eerste kent een erg uitdagende wandeling, maar dan kunt je wel achter de waterval langslopen. De weg terug is nog uitdagender (steiler). Maar A redt het.

Vandaar rijden we verder op de West Cascades Scenic Byway. We picknicken langs een mooie rivier. Het is hier echt mooi. We zijn moe, en rijden de route tot Estacada en rijden daarna naar het hotel in Portland. Het is 16:00 uur en 92F als we bij het hotel zijn.

A is al geruime tijd voor de vakantie heel erg moe, en dat komt nu weer terug. B heeft last van de warmte. We zijn een week onderweg, we hebben hele leuke ervaringen opgedaan, ook minder leuke. Maar het fijne is dat wij mooie herinneringen samen maken, en die zullen wij voor altijd hebben.

Tot morgen!

Portland

We worden heerlijk wakker in Portland, we hebben goed geslapen. Na een licht ontbijt, worden we door de shuttle van het hotel gebracht naar het tramstation waar we de redline nemen naar het centrum van Portland.

Openbaar vervoer is goed te doen, dus doen we dat. Een dagkaart kost 5 usd, en daar kun je in alle bussen, trams en dat scheelt. Onze eerste stop is Pioneer Courthouse Square. Dit square wordt verbouwd, dus er is niet veel aan, het zonnetje schijnt, een rustige stad, we drinken en eten wat lekkers. Het beloofd een mooie dag te worden. Onze volgende stop is Powell’s City of Books. Ook als je geen liefhebber bent van boeken, moet je dit een keer gezien hebben. Het is een grote boekhandel die 6300m2 groot is. En nieuwe en oude boeken verkoopt. Je wordt duizelig van de hoeveelheid boeken.

Hierna nemen we de aerlift, dat is een kabelbaan tussen de wijk Southfrond en Marquamhill, het is een ritje van 3 minuten, je legt een afstand af 1030 meter en hoogteverschil van 130 meter, die komt dan aan in het ziekenhuis OHSU van Portland. Hier heb je een mooi uitzicht over Portland. Hier ontmoeten we een echtpaar uit Nederland dat op bezoek is bij een vriendin en een rondreis maakt door de staat Oregon.

We lunchen in een sandwich bar en gaan vervolgens naar Washington Park. Het is een park waar je met de free shuttle bus doorheen kunt rijden, maar goed ook want het is een erg groot park, ongeveer 166 hectare. We bezoeken de rozentuin, het ruikt zo lekker hier. Er zijn duizenden bloeiende met ongeveer 500 verschillende soorten struiken. Het is behoorlijk warm, ruim 32 graden. We zitten op een bankje te genieten. Leven is zo mooi.

Onze tram naar het hotel stopt ook bij dit park, dus dat scheelt weer. We hebben een mooie dag gehad. Portland is een grote stad, niet druk, vriendelijke mensen, redelijk wat daklozen en vooral een rustige stad.

We hebben een heerlijke dag achter de rug.

Tot morgen.